Komórki macierzyste

Właściwe przechowywanie krwi pępowinowej to kluczowy element w procesie transplantacji. Pobrany materiał musi zostać przebadany pod kątem zakażeń bakteryjnych i wirusowych, a także odpowiednio spreparowany. Oddziela się od niego erytrocyty i osocze, przez co zmniejsza się objętość materiału biologicznego. Następnie do wyizolowanych krwiotwórczych komórek macierzystych dodaje się środki krioochronne, które umożliwią ich głębokie zamrożenie. Porcję komórek umieszcza się w specjalnej kasecie i dopiero wtedy mogą być stopniowo mrożone do temperatury ok. – 196℃ . Następnie umieszczane są w kriostatach – specjalistycznych zbiornikach, które utrzymują te temperaturę poprzez stałe uzupełnianie ciekłym azotem. W takich warunkach pozostają w swoistej hibernacji, czyli ustają wszelkie procesy życiowe, dlatego zachowują swoje zdolności. Dotychczas przebadano komórki przechowywane przez 24 lata i zachowały swoje zdolności regeneracyjne, dlatego przyjmuje się, że równie dobrze mogą w takich warunkach czekać na pacjenta i 100 lat. Choć komórki macierzyste nie mają terminu użytkowania, trzeba pamiętać, że nieustanne odmrażanie i zamrażanie może im zaszkodzić, dlatego decyzja o wyciągnięciu materiału powinna być przemyślana.

Pomysł przechowywania krwi pępowinowej w zamrożonej postaci narodził się w latach osiemdziesiątych XX wieku. Z cała historią kamieni milowych w transplantacji krwi pępowinowej znajdziesz np. tutaj: https://parentsguidecordblood.org/en/milestones. Powstały banki, które na bieżąco wprowadzają nowe standardy i procedury związane z odpowiednim przetrzymywaniem pobranego materiału. Musi być absolutna pewność, że każda próbka jest bezpieczna i zdatna do użytku. Standardy takie jak ISO, AABB czy Netcord-FACT są sprawdzone, jednak nadal trwają badania mające na celu udoskonalenie ich. Każdy bank ma też system, który zapobiega pomyleniu próbek i ewentualnym nieprawidłowościom.

Chory, który może być leczony komórkami macierzystymi, powinien poinformować lekarza o posiadaniu zamrożonej krwi. Jeśli specjalista uzna, że należy je wykorzystać w terapii, powinien to samodzielnie ustalić z wybranym bankiem. Placówka musi wiedzieć, gdzie i kiedy komórki macierzyste powinny zostać dostarczone.