Komórki macierzyste pozyskuje się z pępowiny, sznura pępowinowego lub łożyska. W transplantacji zaczęto ją wykorzystywać w 1988 roku. Pierwszy przeszczep odbył się w Paryżu. Chłopcu choremu na wrodzoną niedokrwistość Fanconiego przeszczepiono komórki macierzyste pobrane od siostry. Przeszczep wykonali Hal Broxmeyer i Joanna Kurtzberg, w klinice prof. E Gluckman. W Polsce tego rodzaju zabieg odbył się dopiero w 1994 roku.
W ostatnich latach poczyniono znaczne postępy, jeśli chodzi o badania nad potencjałem komórek macierzystych. Zaczęto wykorzystywać je nie tylko w przeszczepach autologicznych i allogenicznych, ale też w medycynie regeneracyjnej. Do 2012 roku zmagazynowano również blisko 1 000 000 porcji krwi pępowinowej.
Krew pępowinowa jest bogatym źródłem komórek macierzystych, a jej pobranie jest kompletnie bezbolesne dla mamy i dziecka. Zabieg wykonuje się podczas porodu i tuż po odpępnieniu. Co ważne, krew pępowinową można pobrać również w fazie tzw. późnego odpępnienia, kiedy całkowicie ustaje tętnienie pępowiny. Fakt ten nie przekreśla w żaden sposób możliwości bankowania, ponieważ pobrany materiał będzie w wystarczającej ilości, aby potem można było go zastosować klinicznie.
Pobranie krwi pępowinowej i pozyskanie komórek macierzystych bezpośrednio z pozostałej po porodzie krwi pępowinowej umożliwia odbudowę układu krwiotwórczego oraz immunologicznego. Jeśli zgodność antygenów w pobranym materiale wynosi 4/6 w układzie HLA, taka krew pomoże nie tylko samemu dziecku, lecz także jego rodzeństwu i rodzicom. Więcej możliwości daje zabezpieczenie sznura pępowinowego.
Wbrew powszechnej opinii decyzja rodziców o zabezpieczeniu krwi pępowinowej nie wpływa na przebieg porodu. Zgodnie z obowiązującym Standardem Organizacyjnym Opieki Okołoporodowej dziecko jest odpępniane co najmniej po upływie 60 sekund od porodu, po ustaniu tętnienia pępowiny. Dopiero wtedy, gdy dziecko jest bezpieczne w ramionach mamy, wykwalifikowana i przeszkolona położna przystępuje do zabezpieczenia krwi pępowinowej. Wkłuwa się w część pępowiny połączonej z łożyskiem i pobiera to co w niej pozostało do specjalnego worka kolekcyjnego. Składa się on z dużego worka, do którego przeprowadzone są przewody zakończone igłami oraz małego worka, który zawiera płyn przeciw krzepnięciu krwi – całość tworzy jeden zamknięty układ. Położna może również masować łożysko, by uzyskać więcej krwi pępowinowej. Po pobraniu do krwi pępowinowej dodaje z dodatkowej saszetki worka kolekcyjnego płyn zapobiegający krzepnięciu krwi, dlatego optycznie możesz mieć wrażenie, że jest więcej materiału niż w rzeczywistości. Po pobraniu krwi pępowinowej, które trwa kilka minut nakłada się na worek kolekcyjny specjalne zaciski, które uniemożliwiają wypłynięcie materiału podczas transportu. Worek umieszcza się z powrotem w pudełku i wraz z odpowiednią dokumentacją przekazuje się osobie uprawnionej przez bank. Następnie specjalistycznym transportem krew pępowinowa jest przewożona do laboratorium, gdzie sprawdza się:
Przygotowany materiał biologiczny jest stopniowo mrożony wraz z płynem ochronnym, dzięki czemu może być przechowywany w stanie hibernacji przez wiele lat. W przypadku krwi pępowinowej przebadano komórki przechowywane przez 24 lata i zachowały swoje zdolności regeneracyjne – na tej podstawie przyjmuje się, że w takich warunkach wytrzymają spokojnie i 100 lat.
Mając na uwadze powyższe zabieg jest bezinwazyjny, bezbolesny dla mamy i dziecka oraz bezpieczny. Co ważne, krew pępowinową można pobrać zarówno przy porodach siłami natury jak i podczas cesarskiego cięcia. Należy zawsze uważać, by nie uszkodzić powłok łożyska.
Pozyskanie komórek macierzystych z krwi pępowinowej ma wiele zalet. Jedną z nich jest bezinwazyjny i w pełni bezpieczny, a zarazem prosty proces pobrania. Komórki macierzyste z krwi pępowinowej, w porównaniu do tych, które pobrano z innych źródeł, cechuje ponadto większa zdolność do regeneracji. Poza tym, po ich przeszczepieniu jest mniejsze ryzyko wystąpienia niepożądanych reakcji organizmu, co określa się jako „naiwność” immunologiczną. Istotny jest też fakt, że w przypadku wybrania komórek macierzystych z krwi pępowinowej potrzeba zgodności 4 z 6 antygenów, a nie 9 z 10, jak ma to miejsce przy ich pobraniu ze szpiku lub krwi obwodowej. Mają one zatem znaczną przewagę nad komórkami pozyskanymi z innych źródeł.
Nie zawsze jednak wiadomo, ile komórek krwi pępowinowej uda się pobrać z łożyska i sznura pępowinowego. To jest jeden z minusów całego zabiegu. Jedna porcja materiału nadaje się dla biorcy o wadze nie większej niż 50 kg, więc dla osoby cięższej może być ona niewystarczająca. Na szczęście ograniczenie można pokonać, wykorzystując więcej niż 1 porcję krwi pępowinowej do przeszczepu lub dokonując go za pomocą komórek pozyskanych z różnych źródeł. Jest to tzw. przeszczep mieszany. Pierwszy taki zabieg przeprowadzono w 2007 roku. Trwają również badania nad namnażaniem komórek macierzystych. Udało się już nawet przeprowadzić pierwsze skuteczne zabiegi z namnożonego materiału.
Zalety krwiotwórczych komórek macierzystych z krwi pępowinowej: